Dit weekend is het weer zover: tijd voor het EK veldrijden. Na de crossen van de voorbije weken is het niet moeilijk om te redeneren wie bij de vrouwen straks (wellicht) op het hoogste schavotje zal staan. Bij de mannen zal het hoogstwaarschijnlijk wel een spektakelstuk worden met een pak (top)favorieten. Afspraak op 5 november voor de vrouwen en 6 november voor de mannen.
Foto: Yefrifotos
Van Empel op 1?
'Fem van Empel volgt Lucinda Brand op', een titel dat we al kunnen opschrijven in de krant? De voorbije weken liet de jonge Nederlandse zien dat ze al meedoet voor de prijzen bij de elite. Vier op vier in de Wereldbeker, twee overwinningen in de Exact Cross, domineren op de Koppenberg. Wie doet beter? Precies, niemand.
Dat Nederland het hele seizoen ging domineren, was geen al te grote verrassing. Wat wel een verrassing werd, was dat van Empel in haar eentje nagenoeg alle crossen hard maakte. Alvarado is niet in topvorm, Betsema moet rekenen op dé beste dag om mee te doen,... Maar Fem van Empel? Juist, die heeft altijd een superdag. Lucinda Brand zal zichzelf proberen op te volgen, maar dat zou heel straf zijn. In de verkenning in Tabor viel ze, streep door de Wereldbeker en de komende crossen. Wel raakt ze dus 'fit' voor het EK, maar met een blessure én tegen een waanzinnige van Empel strijden, dat zal hoogstwaarschijnlijk nog te vroeg zijn.
Van der Haar favoriet?
Wat dan met de cross van de mannen? Wel, daar zal in Namen wellicht tot de slotronde gestreden worden voor de trui met de drie sterren. Vanthourenhout is in orde, Van der Haar is meer dan in orde en ook Iserbyt heeft de goede vorm te pakken. Qua statistieken moeten we het volgende concluderen: Iserbyt is dé te kloppen man. Maar is dat effectief zo?
Wat we gisteren gezien hebben op de Koppenberg is echt wel outstanding wat de Nederlander deed. De titelverdediger voor het EK reed nagenoeg heel de cross tegen twee mannen van Pauwels Sauzen-Bingoal: Iserbyt en Vanthourenhout. De renners van Mettepenningen vielen elk om de beurt aan, het was dan uiteraard de taak aan van der Haar om het gat te dichten. Die laatste reed in het slot weg na een hapering van de Europese kampioen, de overwinning leek binnen te zijn. Wel, dan ken je de vechtlust van de Nederlander niet.
Lars van der Haar staat ervoor bekend om nooit op te geven, kijk maar naar hoe hij de Europese trui wist te bemachtigen op de VAM-berg vorig jaar: een achterstand van jewelste in één ruk dichtrijden. In het slot gooide de ervaren Nederlander alle kaarten op tafel en speelde alles of niets. Met een waanzinnige beklimming deed hij het 'onmogelijke': op en over Vanthourenhout.
Favorieten? Hou u vast: Iserbyt, Vanthourenhout, van der Haar, Hermans en Sweeck.
Reactie plaatsen
Reacties