Mathieu Van der Poel debuteerde in juni in de Ronde van Frankrijk. Voor Wout was het niets nieuws, de Belgische kampioen ging er voor de derde keer van start. De twee (ex)-veldrijders verbaasden weer de hele wielerwereld. Van der Poel wist na twee dagen al het geel te pakken, van Aert blies iedereen weg op de Ventoux.
Foto van Cycling Media Agency
Alpecin-Fenix kreeg toestemming om de eerste etappe van de Tour in het geel-paars te rijden, ter ere van Raymond Poulidor. Van der Poel zou dit moment nooit of nooit vergeten, debuteren in de Tour in de kleuren waarmee zijn grootvader koerste. Mathieu was gebrand om zijn grootvader te eren in de eerste etappe, maar niemand kon iets doen aan Wereldkampioen Alaphilippe. De Fransman wist op de slotklim afstand te nemen en kwam alleen over de streep. De renners kregen een lastig einde voorgeschoteld op la Côte de la Fosse aux Loups. Van der Poel reageerde na afloop ook sportief tegenover de Wereldkampioen. "Ik had geen superbenen vandaag, het is ook geen schande om te verliezen als je ziet wie voor jou rijdt. Ik probeerde nog naar het wiel van Roglic en Pogacar te rijden, maar toen ontplofte ik helemaal. Julian is een verdiende winnaar."
Van der Poel kennende zal hij de dag erna alles proberen goed te maken. Het was een opdracht waar je een mirakel voor nodig hebt. Van der Poel kon het geel overpakken, maar moest dan 'slechts' twee keer als eerste boven komen op de Mûr-de-Bretagne. Mirakels bestaan, zeker in het geval van de Nederlander. Hij kwam bij de eerste passage als eerste boven en pakte zo acht bonificatieseconden. Nog één keer knallen door andermaal bij de tweede passage als eerste boven te komen, dit was het doel. Het was de Belg Xandro Meurisse die als eerste een aanval wist te plaatsen, maar die werd meteen gecounterd. De Italiaan Colbrelli waagde ook zijn kans, maar Van der Poel reed het gat onmiddellijk dicht. Alsof het niet genoeg was probeerde hij zelf ook afstand te nemen van de tegenstand. Bij de Belg en de Italiaan lukte het voor geen meter, maar voor Van der Poel is dit maar een kleinigheid. De Nederlander plaatste een aanval van jewelste en kwam over de streep met zes seconden op voormalig Tour-winnaar Tadej Pogacar. Het was misschien wel de inspanning van zijn leven, maar Van der Poel wist zo zijn gele droom waar te maken. Hij kon zijn tranen niet bedwingen na de finish. Voor één man heeft hij dit gedaan, Raymond Poulidor.
De derde rit wist Alpecin-Fenix opnieuw de tegenstand te verbazen. Van der Poel offerde zichzelf op door de perfect lead-out te leveren voor zijn ploegmakker Merlier. Mathieu kan spurten als een beest, maar gunde zijn ploegmaat de zege. Jasper Philipsen maakte het feest compleet voor Alpecin door als tweede te eindigen. Ook in de vijfde rit gaf Van der Poel zich niet gewonnen. Acht seconden had de Nederlander voor in het klassement, iedereen dacht dat het nu wel gedaan zou zijn met het geel. Wel, dit was het zeker niet. De vliegende Hollander verbaasde weer iedereen en reed een pracht van een tijdrit. Zonder training reed Van der Poel naar een mooie vijfde plek, net na van Aert. De Sloveen maakte 31 seconden goed in het klassement, maar had nog acht tellen achterstand.
Van der Poel maakte na een week een einde aan de Tour om zich volledig te focussen op Tokio, waar hij al vier jaar naar uitkijkt. Tijd voor van Aert om zich te tonen, te beginnen op de Ventoux in de elfde etappe. De renners moesten tweemaal de Ventoux beklimmen, het was al snel duidelijk dat van Aert een topdag had. Hij deed iedereen lossen tijdens de tweede beklimming en kwam boven met een voorspong van maar liefst 38 seconden. De zege leek binnen handbereik, nu 'alleen' nog maar dalen naar Malaucène. Van Aert nam ook in de afdaling extra tijd en kwam met een volle minuut binnen. Spurten kon hij, een goede lead-out rijden ook, maar de Ventoux binnenhalen leek een trapje te hoog voor de Belgische kampioen. Door het wegvallen van kopman Roglic was alle hoop gericht op van Aert om nog een zege binnen te halen, of waarom niet twee. In de slotrit was Wout oppermachtig in de tweede tijdrit van de Tour, hij won met 21 seconden op Asgreen en 32 op zijn ploegmaat Vingegaard.
Na drie weken vol bloed, zweet en tranen kon van Aert er nog een derde overwinning bij doen. Elke spurter droomt ervan om te winnen op de Champs-Élysées in Parijs. Dat van Aert intussen een allrounder is geworden, was geen geheim meer, maar daarom was hij het spurten nog niet verleerd. Wout beschikte duidelijk nog over goede benen na een tijdrit en hield Philipsen en Cavendish achter zich. Een bergrit, tijdrit en vlakke rit winnen in één Tour, wie kan dat nog zeggen?
Vijf ritzeges van de eenentwintig werden behaald door crossers. 1x Van der Poel, 1x Merlier en 3x van Aert. De Belgische kampioen beloonde zijn prachtige Tour met een negentiende plek in het algemeen klassement, vijfde in het puntenklassement en vierde in het bergklassement. De teller van Wout van Aert staat nu al op zeven overwinningen in drie Tours.
Reactie plaatsen
Reacties