Het duel tussen Marianne Vos en titelverdedigster Lucinda Brand stond deze middag in de sterren geschreven in Amerika. De strijd om de regenboogtrui beloofde een spannende te worden, waarbij Vos toch een beetje meer naar voren werd geschoven als topfavoriete. Na een heel vreemde tactiek had de Nederlandse kampioene net wat meer overschot dan haar landgenote in de spurt. Persico werd verrassend derde na een val van Alvarado.
Foto van Nobuhiko Tanabe
Het verwachte Nederlandse trio ging in de openingsronde al fel tekeer. Alvarado, Brand en Vos reden weg van de rest om het tussen hen te gaan beslissen om de titel. De wereldkampioene van Dübendorf moest echter al snel haar meerdere erkennen en de 'grote twee' laten gaan. Vos had voor de supporters een verrassende tactiek in petto, het tempo zo laag mogelijk houden en af en toe een prikkel uitdelen. Het ging soms zodanig traag dat ze bijna stilstonden.
Niet enkel voorin was de spanning te snijden, in de achtervolgende groep kwam de Italiaanse Persico de aansluiting maken bij Alvarado. Brand geraakte echter al snel gefrustreerd aan de manier van koersen van Vos, maar toch besloot ze om zich aan haar plan te houden. Vos voelde zich duidelijk in haar sas en probeerde een paar keer weg te rijden, vooral op de lange klim had ze haar zinnen gezet. Brand gaf zich nooit gewonnen en kwam telkens al snel terug in het wiel.
Een ding was zeker: het zou op de spurt aankomen. Vos heeft echter de beste papieren in de spurt, al mag je de titelverdedigster niet afschrijven. De Nederlandse kampioene nam het heft in eigen handen en zette als eerste aan, zonder enige reactie van Brand. Ook al was het tempo niet bepaald wat het moest zijn op een WK, het was toch te merken dat Brand uitgeput over de streep kwam.
Na een late valpartij van Alvarado kreeg Persico uitgebreid de tijd om te genieten van haar, toch wel, verrassende derde plek.
Reactie plaatsen
Reacties